El otro día, buscando información sobre el Holocausto, descubrí una critica literaria sobre la obra " El niño del pijama de rayas ". La crítica no venía de un sitio cualquiera, sino de un museo que está en el más horroroso de los lugares: Auschwitz.
Francamente, y lo mismo me ocurrió ayer, me cuesta mucho porque me dedico a la sensibilización, pero no es justo decir que es imposible que un niño alemán tuviera empatía por otro niño. Eso es negar que hubieran alemanes que estuvieran en contra. Yo les daré nombres:
-La Rosa Blanca: fue un grupo organizado en la Alemania nazi durante la Segunda Guerra Mundial, que abogaba por la resistencia no-violenta contra el régimen, liderado por cinco estudiantes y un profesor de la Universidad de Múnich: Willi Graf, Kurt Huber, Christoph Probst, Alexander Schmorell, Hans Scholl y Sophie Scholl. El grupo llevó a cabo una campaña de panfletos anónimos y grafiti que invitaba a una oposición activa al régimen nazi. Sus actividades iniciaron en Múnich en junio de 1942 y terminaron el 18 de febrero de 1943 con el arresto de los miembros principales del grupo por parte de la Gestapo.
-Claus von Staufenberg: Es conocido por planificar y ser figura central en un atentado frustrado contra Hitler al que históricamente se le denomina «complot del 20 de julio» de 1944, el más importante de los intentos de magnicidio contra Hitler. Tras el fracaso del golpe, fue sentenciado y fusilado por alta traición por parte de uno de los propios involucrados, concretamente, el general Fromm. Se le considera un héroe de la resistencia alemana.
- Dietrich Bonhoeffer: La Gestapo clausuró el seminario en 1937 y le prohibió predicar, enseñar y finalmente hablar en público. El seminario funcionó entonces en el estadio von Blumenthal de Gross Schlönwitz, pero fue nuevamente cerrado al estallar la guerra. La resistencia, con la que colaboraba Bonhoeffer, era activa desde antes de la Segunda Guerra Mundial. Durante este período, Bonhoeffer mantuvo estrechos contactos con Carl Friedrich Goerdeler y trabajó mano a mano con numerosos opositores a Hitler.
The other day, searching for information about the Holocaust, I discovered a literary criticism of the work "The Boy in the Striped Pijamas." The criticism did not come from just any place, but from a museum that is in the most horrible of places: Auschwitz-Birkenau Memorial on Twitter. I quote: “Anyone who studies or teaches the history of the Holocaust should avoid reading The Boy in the Striped Pajamas.”
Frankly, it is difficult for me because I am dedicated to raising awareness, but it is not fair to say that it is impossible for a German child to have empathy for another child. That is denying that there were Germans who were against it, because they ended up in concentration camps. I will give them names:
-The White Rose: was a group organized in Nazi Germany during World War II, which advocated non-violent resistance against the regime, led by five students and a professor from the University of Munich: Willi Graf, Kurt Huber, Christoph Probst, Alexander Schmorell, Hans Scholl and Sophie Scholl. The group carried out a campaign of anonymous pamphlets and graffiti that called for active opposition to the Nazi regime. Their activities began in Munich in June 1942 and ended on February 18, 1943 with the arrest of the group's main members by the Gestapo.
-Claus von Staufenberg: He is known for planning and being a central figure in a frustrated attack against Hitler, which is historically called the "July 20 plot" of 1944, the most important of the assassination attempts against Hitler. After the failure of the coup, he was sentenced and shot for high treason by one of those involved, specifically, General Fromm. He is considered a hero of the German resistance.
- Dietrich Bonhoeffer: The Gestapo closed the seminary in 1937 and prohibited him from preaching, teaching and finally speaking in public. The seminar then operated in the von Blumenthal stadium in Gross Schlönwitz, but was closed again when the war broke out. The resistance, with which Bonhoeffer collaborated, had been active since before the Second World War. During this period, Bonhoeffer maintained close contacts with Carl Friedrich Goerdeler and worked closely with numerous opponents of Hitler.
Als ich neulich nach Informationen über den Holocaust suchte, entdeckte ich eine Literaturkritik zum Werk „Der Junge im gestreiften Pyjama“. Die Kritik kam nicht von irgendeinem Ort, sondern von einem Museum, das sich an einem der schrecklichsten Orte befindet: der Gedenkstätte Auschwitz-Birkenau auf Twitter. Ich zitiere: „Jeder, der die Geschichte des Holocaust studiert oder lehrt, sollte die Lektüre von „Der Junge im gestreiften Pyjama“ vermeiden.“
Ehrlich gesagt ist es schwierig für mich, weil ich mich der Sensibilisierung verschrieben habe, aber es ist nicht fair zu sagen, dass es für ein deutsches Kind unmöglich ist, Mitgefühl für ein anderes Kind zu entwickeln. Damit wird geleugnet, dass es Deutsche gab, die dagegen waren, weil sie in Konzentrationslagern landeten. Ich werde ihnen Namen geben:
-Die Weiße Rose: war eine im Zweiten Weltkrieg im nationalsozialistischen Deutschland organisierte Gruppe, die sich für gewaltlosen Widerstand gegen das Regime einsetzte und von fünf Studenten und einem Professor der Universität München angeführt wurde: Willi Graf, Kurt Huber, Christoph Probst, Alexander Schmorell, Hans Scholl und Sophie Scholl. Die Gruppe führte eine Kampagne mit anonymen Flugblättern und Graffiti durch, die zum aktiven Widerstand gegen das NS-Regime aufrief. Ihre Aktivitäten begannen im Juni 1942 in München und endeten am 18. Februar 1943 mit der Verhaftung der Hauptmitglieder der Gruppe durch die Gestapo.
-Claus von Staufenberg: Er ist dafür bekannt, einen gescheiterten Angriff auf Hitler zu planen und eine zentrale Figur darin zu spielen, der historisch als „Verschwörung vom 20. Juli 1944“ bezeichnet wird, dem bedeutendsten Attentatsversuch gegen Hitler. Nach dem Scheitern des Putsches wurde er von einem der Beteiligten, nämlich General Fromm, wegen Hochverrats verurteilt und erschossen. Er gilt als Held des deutschen Widerstands.
- Dietrich Bonhoeffer: Die Gestapo schloss 1937 das Priesterseminar und verbot ihm das Predigen, Lehren und schließlich das öffentliche Reden. Das Seminar fand dann im von-Blumenthal-Stadion in Großschlönwitz statt, wurde aber bei Kriegsausbruch wieder geschlossen. Der Widerstand, mit dem Bonhoeffer zusammenarbeitete, war bereits vor dem Zweiten Weltkrieg aktiv. Bonhoeffer pflegte in dieser Zeit enge Kontakte zu Carl Friedrich Goerdeler und arbeitete eng mit zahlreichen Gegnern Hitlers zusammen.
L'autre jour, en cherchant des informations sur l'Holocauste, j'ai découvert une critique littéraire de l'œuvre « Le garçon au pyjama rayé ». Les critiques ne sont pas venues de n'importe quel endroit, mais d'un musée situé dans le plus horrible des endroits : le mémorial d'Auschwitz-Birkenau sur Twitter. Je cite : « Quiconque étudie ou enseigne l’histoire de l’Holocauste devrait éviter de lire Le Garçon au pyjama rayé. »
Franchement, c'est difficile pour moi parce que je me consacre à la sensibilisation, mais il n'est pas juste de dire qu'il est impossible pour un enfant allemand d'avoir de l'empathie pour un autre enfant. C’est nier qu’il y ait eu des Allemands qui étaient contre, car ils ont fini dans des camps de concentration. Je vais leur donner des noms :
-La Rose Blanche : était un groupe organisé dans l'Allemagne nazie pendant la Seconde Guerre mondiale, qui prônait la résistance non-violente contre le régime, dirigé par cinq étudiants et un professeur de l'Université de Munich : Willi Graf, Kurt Huber, Christoph Probst, Alexander Schmorell, Hans Scholl et Sophie Scholl. Le groupe a mené une campagne de brochures anonymes et de graffitis appelant à une opposition active au régime nazi. Leurs activités débutèrent à Munich en juin 1942 et se terminèrent le 18 février 1943 avec l'arrestation des principaux membres du groupe par la Gestapo.
-Claus von Staufenberg : Il est connu pour avoir planifié et joué un rôle central dans une attaque contre Hitler, qui est historiquement appelée le « complot du 20 juillet » de 1944, la plus importante des tentatives d'assassinat contre Hitler. Après l'échec du coup d'État, il a été condamné et fusillé pour haute trahison par l'un des acteurs impliqués, en particulier le général Fromm. Il est considéré comme un héros de la résistance allemande.
- Dietrich Bonhoeffer : La Gestapo ferme le séminaire en 1937 et lui interdit de prêcher, d'enseigner et enfin de parler en public. Le séminaire se déroulait alors au stade von Blumenthal à Gross Schlönwitz, mais fut de nouveau fermé lorsque la guerre éclata. La résistance avec laquelle Bonhoeffer collaborait était active dès avant la Seconde Guerre mondiale. Durant cette période, Bonhoeffer entretient des contacts étroits avec Carl Friedrich Goerdeler et travaille en étroite collaboration avec de nombreux opposants à Hitler.
في أحد الأيام، أثناء بحثي عن معلومات حول المحرقة، اكتشفت نقدًا أدبيًا لعمل "الصبي ذو البيجامة المخططة". ولم تأت الانتقادات من أي مكان، بل من متحف يقع في أفظع الأماكن: نصب أوشفيتز-بيركيناو التذكاري على تويتر. أقتبس: "يجب على أي شخص يدرس أو يدرس تاريخ المحرقة أن يتجنب قراءة رواية الصبي ذو البيجامة المخططة".
بصراحة، الأمر صعب بالنسبة لي لأنني ملتزم بالتوعية، لكن ليس من العدل أن نقول إنه من المستحيل أن يتعاطف طفل ألماني مع طفل آخر. وهذا ينفي وجود ألمان يعارضونها، لأنهم انتهى بهم الأمر في معسكرات الاعتقال. سأعطيهم أسماء:
-الوردة البيضاء: هي مجموعة نظمت في ألمانيا النازية خلال الحرب العالمية الثانية، دعت إلى المقاومة السلمية ضد النظام، بقيادة خمسة طلاب وأستاذ من جامعة ميونيخ: ويلي غراف، كيرت هوبر، كريستوف بروبست، ألكسندر شموريل، هانز شول وصوفي شول. نفذت المجموعة حملة من المنشورات والكتابات على الجدران مجهولة المصدر التي دعت إلى معارضة نشطة للنظام النازي. بدأت أنشطتهم في ميونيخ في يونيو 1942 وانتهت في 18 فبراير 1943 باعتقال أعضاء المجموعة الرئيسيين من قبل الجستابو.
-كلاوس فون شتاوفنبرغ: اشتهر بالتخطيط وكونه شخصية محورية في الهجوم المحبط ضد هتلر، والذي أطلق عليه تاريخياً "مؤامرة 20 يوليو" عام 1944، وهي أهم محاولات اغتيال هتلر. وبعد فشل الانقلاب، تم الحكم عليه وإطلاق النار عليه بتهمة الخيانة العظمى من قبل أحد المتورطين وتحديداً الجنرال فروم. ويعتبر بطل المقاومة الألمانية.
- ديتريش بونهوفر: أغلق الجستابو المدرسة اللاهوتية عام 1937 ومنعوه من الوعظ والتدريس والتحدث علنًا. ثم عُقدت الندوة في ملعب فون بلومنثال في جروس شلونفيتز، لكنها أُغلقت مرة أخرى عندما اندلعت الحرب. كانت المقاومة التي تعاون معها بونهوفر نشطة منذ ما قبل الحرب العالمية الثانية. خلال هذه الفترة، حافظ بونهوفر على اتصالات وثيقة مع كارل فريدريش جويرديلر وعمل بشكل وثيق مع العديد من معارضي هتلر.
לפני כמה ימים, בחיפוש אחר מידע על השואה, גיליתי ביקורת ספרותית על היצירה "הילד בפיג'מת הפסים". הביקורת לא הגיעה מכל מקום, אלא ממוזיאון שנמצא במקומות הנוראים ביותר: אנדרטת אושוויץ-בירקנאו בטוויטר. אני מצטט: "כל מי שלומד או מלמד את תולדות השואה צריך להימנע מקריאת הילד בפיג'מת הפסים".
למען האמת, קשה לי כי אני מסור להעלאת המודעות, אבל זה לא הוגן לומר שלא ייתכן שלילד גרמני תהיה אמפתיה לילד אחר. זה להכחיש שהיו גרמנים שהיו נגד, כי הם הגיעו למחנות ריכוז. אני אתן להם שמות:
-הורד הלבן: הייתה קבוצה שאורגנה בגרמניה הנאצית במהלך מלחמת העולם השנייה, שדגלה בהתנגדות לא אלימה נגד המשטר, בראשות חמישה סטודנטים ופרופסור מאוניברסיטת מינכן: ווילי גראף, קורט הובר, כריסטוף פרובסט, אלכסנדר. שמורל, הנס שול וסופי שול. הקבוצה ביצעה קמפיין של עלונים אנונימיים וגרפיטי שקרא להתנגדות אקטיבית למשטר הנאצי. פעילותם החלה במינכן ביוני 1942 והסתיימה ב-18 בפברואר 1943 עם מעצרם של חברי הקבוצה העיקריים על ידי הגסטפו.
-קלאוס פון שטאופנברג: הוא ידוע בתכנון והיותו דמות מרכזית במתקפה מתוסכלת נגד היטלר, המכונה היסטורית "מזימת ה-20 ביולי" של 1944, החשובה ביותר מבין ניסיונות ההתנקשות נגד היטלר. לאחר כישלון ההפיכה, הוא נידון ונורה על בגידה על ידי אחד המעורבים, במיוחד, הגנרל פרום. הוא נחשב לגיבור ההתנגדות הגרמנית.
- דיטריך בונהופר: הגסטפו סגר את הסמינר ב-1937 ואסר עליו להטיף, ללמד ולבסוף לדבר בפומבי. הסמינר פעל אז באצטדיון פון בלומנטל בגרוס שלונוויץ, אך נסגר שוב עם פרוץ המלחמה. ההתנגדות, שאיתה שיתף בונהופר פעולה, הייתה פעילה עוד לפני מלחמת העולם השנייה. במהלך תקופה זו, בונהופר שמר על קשרים הדוקים עם קרל פרידריך גורדלר ועבד בשיתוף פעולה הדוק עם מתנגדים רבים של היטלר.
Któregoś dnia szukając informacji o Zagładzie natrafiłem na krytykę literacką dzieła „Chłopiec w pasiastej piżamie”. Krytyka nie przyszła z byle miejsca, ale z muzeum, które znajduje się w najstraszniejszym z miejsc: Pomnik Auschwitz-Birkenau na Twitterze. Cytuję: „Każdy, kto studiuje lub uczy historii Holokaustu, powinien unikać czytania Chłopca w pasiastej piżamie”.
Szczerze mówiąc, jest to dla mnie trudne, ponieważ zajmuję się podnoszeniem świadomości, ale niesprawiedliwe jest twierdzenie, że niemieckie dziecko nie może okazywać empatii innemu dziecku. To zaprzeczanie, że byli Niemcy, którzy byli temu przeciwni, bo wylądowali w obozach koncentracyjnych. Nadam im imiona:
-Biała Róża: była grupą zorganizowaną w nazistowskich Niemczech podczas II wojny światowej, która opowiadała się za pokojowym oporem przeciwko reżimowi, kierowana przez pięciu studentów i profesora z Uniwersytetu w Monachium: Willi Graf, Kurt Huber, Christoph Probst, Alexander Schmorell, Hans Scholl i Sophie Scholl. Grupa przeprowadziła kampanię za pomocą anonimowych broszur i graffiti, w których wzywała do aktywnego sprzeciwu wobec reżimu nazistowskiego. Ich działalność rozpoczęła się w Monachium w czerwcu 1942 r., a zakończyła 18 lutego 1943 r. aresztowaniem przez Gestapo głównych członków grupy.
-Claus von Staufenberg: Jest znany z planowania i odgrywania głównej roli w sfrustrowanym ataku na Hitlera, historycznie nazywanym „spiskiem z 20 lipca” z 1944 r., najważniejszym z zamachów na Hitlera. Po niepowodzeniu zamachu stanu został skazany i rozstrzelany za zdradę stanu przez jedną z zaangażowanych osób, a konkretnie przez generała Fromma. Uważany jest za bohatera niemieckiego ruchu oporu.
- Dietrich Bonhoeffer: Gestapo zamknęło seminarium w 1937 roku i zabroniło mu głoszenia kazań, nauczania i wreszcie przemawiania publicznego. Seminarium funkcjonowało wówczas na stadionie von Blumenthal w Gross Schlönwitz, ale po wybuchu wojny zostało ponownie zamknięte. Ruch oporu, z którym współpracował Bonhoeffer, działał jeszcze przed II wojną światową. W tym okresie Bonhoeffer utrzymywał bliskie kontakty z Carlem Friedrichem Goerdelerem i blisko współpracował z licznymi przeciwnikami
PODCAST
La resistencia alemana contra el nazismo
Patricia López Muñoz
Técnico Superior en Animación Sociocultural
Técnico Especialista en Inmigración
Técnico Superior en Integración Social
No hay comentarios:
Publicar un comentario