¡Hola, mi gente! Comienza una nueva entrega de nuestro podcast. Prepárense para un episodio lleno de emocionantes historias.
Incluso en las épocas más ilustrada, cuando los grandes descubrimientos científicos se abrían camino, puedes encontrarte con historias de envidias.
Creo que si alguien las sufrió como nadie, fue Ignaz Semmelweis nacido en el seno de una próspera familia de comerciantes en Buda, uno de los dos grandes barrios que al juntarse con Pest, forman hoy, la capital húngara.
Comenzó a trabajar en 1846 en la Maternidad del Hospital General de Viena, y allí pronto se dio cuenta de que sucedía algo raro: en una sala, las parturientas sobrevivían y en la contigua caían como moscas. Nuestro insigne doctor investigó y descubrió que esto ultimo ocurría porque el nivel de higiene, por parte de los doctores, era pésimo y aproximadamente un 10% de las parturientas fallecía por la llamada “fiebre del parto”, una tasa de mortalidad que era más del doble que en la otra.
La práctica de que para atender un parto había que lavarse primero las manos con cal clorada, y especialmente si antes se había estado en contacto con un cadáver. La medida pronto se demostró muy efectiva. En pocos meses la tasa de mortalidad de la sala poco higiénica cayó drásticamente hasta igualarse con la de la que sí tenían medidas de limpieza de manos. Descenso marcado cuando Semmelweis promovió el lavado de manos con hipoclorito en 1847. Aquel éxito estimuló a Semmelweis, quien pretendió que su hospital instaurase oficialmente la medida de lavarse las manos, y esa revolucionaria propuesta lastró su carrera para siempre.
Lo que vino después fueron luchas contra las autoridades sanitarias. Sus ideas tampoco fueron aceptadas allí y volvió a chocar con el establishment médico. A sus constantes disputas con rivales científicos, a los que llegó a llamar “asesinos irresponsables”, se sumaron episodios depresivos.
Sus familiares decidieran ingresarlo en un hospital para enfermos mentales, donde recibió tratamientos muy agresivos. Allí falleció solo dos semanas después de su internamiento, a la edad de 47 años, por una septicemia que se extendió por su cuerpo tras la infección de una herida.
Lister y Pasteur confirmaron que Semmelweis tenía razón.
Y con esto concluyo el episodio de hoy, ¡nos vemos en el próximo!
Si tienes algún comentario o sugerencia para futuros episodios, puedes escribirme un comentario.
Hi, my community ! A new installment of our podcast begins. Get ready for an episode full of exciting stories.
Even in the most enlightened times, when great scientific discoveries were making their way, you can come across stories of envy.
I think that if anyone suffered them like no one else, it was Ignaz Semmelweis, born into a prosperous family of merchants in Buda, one of the two large neighborhoods that, together with Pest, form the Hungarian capital today.
He began working in 1846 at the Maternity Hospital of the Vienna General Hospital, and there he soon realized that something strange was happening: in one ward, women in labor survived and in the next they dropped like flies. Our distinguished doctor investigated and discovered that the latter occurred because the level of hygiene on the part of the doctors was terrible and approximately 10% of parturients died from the so-called “childbirth fever”, a mortality rate that was more than double that in the other.
The practice that to attend a birth you had to first wash your hands with chlorinated lime, and especially if you had previously been in contact with a corpse. The measure soon proved very effective. In a few months the mortality rate in the unhygienic ward dropped drastically until it was equal to that of the one that did have hand cleaning measures. Marked decline when Semmelweis promoted handwashing with hypochlorite in 1847. That success stimulated Semmelweis, who wanted his hospital to officially establish the measure of handwashing, and that revolutionary proposal hindered his career forever.
What came next were fights against the health authorities. His ideas were not accepted there either and he once again clashed with the medical establishment. Depressive episodes were added to his constant disputes with scientific rivals, whom he came to call “irresponsible murderers.”
His family decided to admit him to a hospital for the mentally ill, where he received very aggressive treatments. There he died just two weeks after his hospitalization, at the age of 47, due to septicemia that spread through his body after a wound infection.
Lister and Pasteur confirmed that Semmelweis was right.
And with this I conclude today's episode, see you in the next one!
If you have any comments or suggestions for future episodes, you can write me a comment.
Hallo, meine Community! Eine neue Folge unseres Podcasts beginnt. Machen Sie sich bereit für eine Episode voller Entdeckungen und Erkenntnisse.
Selbst in den aufgeklärtesten Zeiten, als große wissenschaftliche Entdeckungen gemacht wurden, kann man auf Geschichten voller Neid stoßen.
Ich denke, wenn jemand wie kein anderer unter ihnen gelitten hat, dann war es Ignaz Semmelweis, geboren in einer wohlhabenden Kaufmannsfamilie in Buda, einem der beiden großen Viertel, die heute zusammen mit Pest die ungarische Hauptstadt bilden.
Er begann 1846 in der Entbindungsklinik des Wiener Allgemeinen Krankenhauses zu arbeiten und erkannte dort bald, dass etwas Seltsames geschah: Auf der einen Station überlebten die Gebärenden, auf der nächsten fielen sie wie die Fliegen um. Unser angesehener Arzt untersuchte und stellte fest, dass Letzteres darauf zurückzuführen war, dass die Hygiene der Ärzte schrecklich war und etwa 10 % der Gebärenden am sogenannten „Geburtsfieber“ starben, eine Sterblichkeitsrate, die mehr als doppelt so hoch war wie im Jahr das andere.
Die Praxis, dass man sich bei einer Geburt zunächst die Hände mit Chlorkalk waschen musste, insbesondere wenn man zuvor Kontakt mit einer Leiche hatte. Die Maßnahme erwies sich bald als sehr wirksam. Innerhalb weniger Monate sank die Sterblichkeitsrate auf der unhygienischen Station drastisch, bis sie der Station mit Handreinigungsmaßnahmen entsprach. Deutlicher Niedergang, als Semmelweis 1847 das Händewaschen mit Hypochlorit förderte. Dieser Erfolg motivierte Semmelweis, der wollte, dass sein Krankenhaus die Maßnahme des Händewaschens offiziell einführte, und dieser revolutionäre Vorschlag behinderte seine Karriere für immer.
Als nächstes kam es zu Kämpfen gegen die Gesundheitsbehörden. Auch dort wurden seine Ideen nicht akzeptiert und es kam erneut zu Konflikten mit dem medizinischen Establishment. Zu seinen ständigen Auseinandersetzungen mit wissenschaftlichen Rivalen, die er schließlich als „unverantwortliche Mörder“ bezeichnete, kamen depressive Episoden hinzu.
Seine Familie beschloss, ihn in ein Krankenhaus für Geisteskranke einzuweisen, wo er sehr aggressive Behandlungen erhielt. Dort starb er nur zwei Wochen nach seinem Krankenhausaufenthalt im Alter von 47 Jahren an den Folgen einer Blutvergiftung, die sich nach einer Wundinfektion in seinem Körper ausgebreitet hatte.
Lister und Pasteur bestätigten, dass Semmelweis Recht hatte.
Und damit beende ich die heutige Folge, wir sehen uns in der nächsten!
Wenn Sie Kommentare oder Vorschläge für zukünftige Episoden haben, können Sie mir einen Kommentar schreiben.
Salut, ma communauté ! Un nouvel épisode de notre podcast commence. Préparez-vous pour un épisode plein de découvertes et d'apprentissages.
Même aux époques les plus éclairées, lorsque de grandes découvertes scientifiques faisaient leur chemin, on peut rencontrer des histoires d’envie.
Je pense que si quelqu'un les a endurés comme personne, c'est bien Ignaz Semmelweis, né dans une famille prospère de commerçants de Buda, l'un des deux grands quartiers qui, avec Pest, forment aujourd'hui la capitale hongroise.
Il commença à travailler en 1846 à la maternité de l'hôpital général de Vienne, et là il se rendit vite compte que quelque chose d'étrange se passait : dans une salle, les femmes en travail survivaient et dans la suivante elles tombaient comme des mouches. Notre distingué médecin a enquêté et a découvert que cette dernière situation était due au fait que le niveau d'hygiène des médecins était épouvantable et qu'environ 10 % des parturientes mouraient de ce qu'on appelle la « fièvre de l'accouchement », un taux de mortalité qui était plus du double de celui de l'année précédente. L'autre.
La pratique selon laquelle pour assister à un accouchement il fallait d'abord se laver les mains avec de la chaux chlorée, et surtout si on avait déjà été en contact avec un cadavre. La mesure s’est rapidement révélée très efficace. En quelques mois, le taux de mortalité dans la salle insalubre a chuté de manière drastique jusqu'à devenir égal à celui de la salle où il y avait des mesures de nettoyage des mains. Déclin marqué lorsque Semmelweis a promu le lavage des mains avec de l'hypochlorite en 1847. Ce succès a stimulé Semmelweis, qui voulait que son hôpital établisse officiellement la mesure du lavage des mains, et cette proposition révolutionnaire a entravé sa carrière pour toujours.
Viennent ensuite les combats contre les autorités sanitaires. Ses idées n'y furent pas non plus acceptées et il se heurta une fois de plus à l'establishment médical. Des épisodes dépressifs s’ajoutaient à ses constantes disputes avec ses rivaux scientifiques, qu’il en vint à qualifier de « meurtriers irresponsables ».
Sa famille a décidé de l'admettre dans un hôpital pour malades mentaux, où il a reçu des traitements très agressifs. Il y est décédé deux semaines seulement après son hospitalisation, à l'âge de 47 ans, des suites d'une septicémie qui s'était propagée dans tout son corps après une infection d'une plaie.
Lister et Pasteur confirmèrent que Semmelweis avait raison.
Et c'est ainsi que je conclus l'épisode d'aujourd'hui, rendez-vous dans le prochain !
Si vous avez des commentaires ou des suggestions pour les prochains épisodes, vous pouvez m'écrire un commentaire.
مرحبا مجتمعي! تبدأ حلقة جديدة من البودكاست الخاص بنا. استعد لحلقة مليئة بالاكتشافات والدروس المستفادة.
وبهذا أختم حلقة اليوم، أراكم في الحلقة القادمة!
إذا كان لديك أي تعليقات أو اقتراحات للحلقات القادمة، يمكنك أن تكتب لي تعليق.
مرحبا مجتمعي! تبدأ حلقة جديدة من البودكاست الخاص بنا. استعدوا لحلقة مليئة بالقصص المثيرة.
حتى في الأوقات الأكثر استنارة، عندما كانت الاكتشافات العلمية العظيمة تشق طريقها، يمكنك أن تصادف قصصًا عن الحسد.
وأعتقد أن أي شخص عانى منها أكثر من أي شخص آخر، فهو إجناز سيملفيس، الذي ولد في عائلة ثرية من التجار في بودا، أحد الحيين الكبيرين اللذين يشكلان، مع بيست، العاصمة المجرية اليوم.
بدأ العمل في عام 1846 في مستشفى الولادة التابع لمستشفى فيينا العام، وسرعان ما أدرك أن شيئًا غريبًا كان يحدث: في جناح واحد، نجت النساء أثناء المخاض، وفي الجناح التالي سقطن مثل الذباب. قام طبيبنا الموقر بالتحقيق واكتشف أن السبب الأخير حدث لأن مستوى النظافة من جانب الأطباء كان سيئًا وأن ما يقرب من 10٪ من النساء اللاتي يتوفين بسبب ما يسمى بـ "حمى الولادة"، وهو معدل وفيات كان أكثر من ضعف ذلك في الأخرى.
الممارسة المتمثلة في أنه لحضور الولادة، يجب عليك أولاً غسل يديك بالجير المكلور، وخاصة إذا كنت قد كنت على اتصال بجثة في السابق. وسرعان ما أثبت هذا الإجراء فعاليته للغاية. وفي غضون بضعة أشهر، انخفض معدل الوفيات في الجناح غير الصحي بشكل كبير حتى أصبح مساويا لمعدل ذلك في الجناح الذي كان لديه تدابير لتنظيف اليدين. تراجع ملحوظ عندما روج سيملفيس لغسل اليدين باستخدام هيبوكلوريت في عام 1847. وقد حفز هذا النجاح سيملفيس، الذي أراد من المستشفى أن تحدد رسميًا مقياس غسل اليدين، وأعاق هذا الاقتراح الثوري مسيرته المهنية إلى الأبد.
وما حدث بعد ذلك كان معارك ضد السلطات الصحية. لم يتم قبول أفكاره هناك أيضًا واشتبك مرة أخرى مع المؤسسة الطبية. وأضيفت نوبات الاكتئاب إلى خلافاته المستمرة مع منافسيه العلميين، الذين أصبح يطلق عليهم "القتلة غير المسؤولين".
وقررت عائلته إدخاله إلى مستشفى للأمراض العقلية، حيث تلقى علاجات شديدة القسوة. هناك توفي بعد أسبوعين فقط من دخوله المستشفى، عن عمر يناهز 47 عامًا، بسبب تسمم الدم الذي انتشر في جسده بعد إصابة الجرح.
وأكد ليستر وباستور أن سيملفيس كان على حق.
وبهذا أختم حلقة اليوم، أراكم في الحلقة القادمة!
إذا كان لديك أي تعليقات أو اقتراحات للحلقات القادمة، يمكنك أن تكتب لي تعليق.
Szia közösségem! Podcastunk új része kezdődik. Készüljön fel egy felfedezésekkel és tanulságokkal teli epizódra.
Még a legfelvilágosultabb időkben is, amikor a nagy tudományos felfedezések utat törtek maguknak, találkozhat az irigység történeteivel.
Azt hiszem, ha valaki úgy szenvedte el őket, mint senki más, az Semmelweis Ignác, aki virágzó budai kereskedőcsaládból született, egyike annak a két nagy városrésznek, amely ma Pesttel együtt a magyar fővárost alkotja.
1846-ban kezdett dolgozni a Bécsi Általános Kórház Szülőkórházában, és ott hamar ráébredt, hogy valami furcsa történik: az egyik osztályon túlélték a vajúdó nőket, a másikon pedig lehullottak, mint a legyek. Kiváló orvosunk kivizsgálta és megállapította, hogy ez utóbbi azért történt, mert az orvosok higiéniai szintje borzalmas volt, és a szülők körülbelül 10%-a halt meg az úgynevezett „szülési lázban”, ez a halálozási arány több mint kétszerese a a másik.
Az a gyakorlat, hogy a szüléshez először klórmésszel kellett kezet mosni, különösen akkor, ha korábban holttesttel érintkezett. Az intézkedés hamarosan nagyon hatékonynak bizonyult. Néhány hónap alatt drasztikusan csökkent a halálozási arány a nem higiéniás osztályon, amíg el nem érte a kéztisztítással foglalkozó osztályét. Jelentős hanyatlás, amikor Semmelweis 1847-ben népszerűsítette a hipokloritos kézmosást. Ez a siker ösztönözte Semmelweist, aki azt akarta, hogy kórházában hivatalosan is megállapítsák a kézmosás mértékét, és ez a forradalmi javaslat örökre akadályozta karrierjét.
Ezután az egészségügyi hatóságok elleni harcok következtek. Elképzeléseit ott sem fogadták el, és ismét összetűzésbe került az egészségügyi intézményekkel. Depressziós epizódokkal egészült ki állandó vitája tudományos riválisaival, akiket „felelőtlen gyilkosoknak” nevezett.
Családja úgy döntött, beviszi egy elmebetegek kórházába, ahol nagyon agresszív kezeléseket kapott. Ott halt meg mindössze két héttel a kórházba kerülése után, 47 évesen egy sebfertőzést követően a testén átterjedő vérmérgezés következtében.
Lister és Pasteur megerősítette, hogy Semmelweisnek igaza volt.
És ezzel zárom a mai részt, találkozunk a következőben!
Ha bármilyen észrevétele vagy javaslata van a jövőbeli epizódokkal kapcsolatban, írjon nekem egy megjegyzést.
PODCAST
¡Sé líder de tu comunidad ! - Be a leader of your community!
Mi labor de sensibilización continúa en - My awareness work continues in:
Patricia López Muñoz
Técnico Superior en Animación Sociocultural
Técnico Especialista en Inmigración
Técnico Superior en Integración Social
